Het grote contrast

Het 11e & laatste reisblog van onze reis naar Oeganda. Inmiddels waren we bijna in Nederland, bijna op Schiphol en bijna op een plek waar de 4g gewoon in de lucht hangt. We dachten, nog een uurtje. Even geen rekening genomen met het uur tijdverschil..  de reis ging echt fijn en zo ook de landing. 

We zijn in Nederland! We stapte uit en merkte meteen het enorme klimaatverschil. Gelukkig was de temperatuur hoog die dag:). We liepen Schiphol in, schoon. Het is hier gewoon allemaal schoon. Het was zo fijn om weer in Nederland te zijn. Wc’s die in 1 keer doorspoelen, mensen die Nederlands praten en winkels waar alles overzichtelijk in ligt én je zonder een grote rekensom te maken hoeveel euro een broodje nou kost gewoon iets kan kopen. Geen gekko’s op de muren of torren op de grond. 

Nog even door de paspoortcontrole, koffers ophalen, broodje kopen en de trein in. Daar zaten we dan, pratend over de reis die we hebben gemaakt. Indrukken delen en lachen om de gebeurtenissen die we hebben meegemaakt. Na twee uur zitten, afscheid nemen en zijn er naar huis gegaan.

Iedereen weer naar familie, verhalen vertellen. Dit lukte (althans bij mij) alleen maar als iemand een paar uur tijd had. En poeh, het is zoveel. We hebben zoveel mooie, maar vooral indrukwekkende dingen gezien en meegemaakt. Het besef is er nog steeds niet helemaal en ik ben benieuwd of dit gaat komen. Ik ben zo dankbaar, ik denk dat ik voor iedereen kan spreken, wij zijn zo dankbaar dat we dit hebben kunnen doen voor de mensen daar, maar ook voor ons. 

Deze reis heeft veel impact gemaakt en we waren allemaal heel moe. Ik had al lang uitgekeken naar het eten hier. Raar hoe je dingen die heel gewoon zijn, opeens speciaal vindt. Ook konden we weer in bad, konden we weer rijden over een weg zonder hobbels en bobbels. Bizar hoe je in twee weken al gewend kan raken aan bepaalde dingen. 

Mensen kijken ons hier niet meer aan alsof we beroemde zijn en ze doen hier geen dansjes als we iemand ontmoeten. Hier spreken ze niet uren hun dankbaarheid uit en zijn ze niet blij zoals ze daar zijn met de kleine dingen. Er valt nog veel te leren hier in Nederland.

Maar goed, dit was de meest indrukwekkende reis die ik ooit heb gemaakt. Het was ook een hele gezellige reis. Ook was het heel mooi om dan eindelijk te kunnen zien waar wij al meer dan een jaar aan werken. Wat wij daar hebben opgezet. Ja, we hadden van tevoren al foto’s gezien, maar dit was zo anders. Om de mensen te kunnen ontmoeten en om te kunnen zien hoe dankbaar ze met onze inzet zijn.

Ik wil iedereen bedanken die heeft gezorgd dat dit heeft kunnen plaatsvinden. Vooral Hermine wil ik in het bijzonder nog even bedanken. U heeft zoveel voor ons gedaan en daar zijn wij heel dankbaar voor. Van de voorbereidingen tot de belevenissen. Bedankt voor alles! Maar ook de gemeente, de andere ambassadeurs en alle mensen die iets hebben gedoneerd. Zonder jullie allemaal zou dit niet zo’n groot succes hebben gehad. 

En jullie, bedankt voor het lezen van al mijn reisblogs. Op het moment dat ik het reisblog publiceer zijn er 5008 Paginaweergaves en 1247 Bezoeken geweest! Niet normaal! Super gaaf dat mijn reisblogs zoveel gelezen zijn. En dat wij op deze manier alles hebben kunnen vastleggen en kunnen delen.
Helaas lukt het niet om foto’s toe te voegen, hier hoop ik snel iets aan te doen en dan komen er zsm foto’s bij.

Kortom, bedankt iedereen. En wat was het een mooie reis! Maar stiekem ook wel weer heel fijn om weer thuis te zijn. 

Groetjes,

Julia  van de Brug