Twee lange, maar interessante dagen in Kalungu!

24 april 2018 - Kalungu, Oeganda

​Het is dinsdag 17 april en dit is de tweede dag dat we in de kostschool blijven. Vandaag en gisteren zijn we eerst op tijd gaan ontbijten en dit was heel lekker. Voor ons op tijd, voor de meiden daar laat. Zij moeten om 4 uur al op staan! Ja je zou het maar moeten, poeh.. 


Na het ontbijt zijn we maandag met een paar naar een klas gegaan, dit was wiskunde. Iedereen wilde dat we naast hen gingen zitten. Eenmaal zittend ging de les weer door en het was moeilijk te volgen, al die termen in het Engels. Toen vroeg een docent of ik een naam voor de grafiek wist, hier kwam ik dus later achter doordat iemand mij een briefje stuurde met de vraag waarom ik geen antwoord gaf... Ging niet helemaal soepel.

BF797EFD-0777-4546-87A1-71079253E034514AE4EE-93C3-4615-B5C2-3A7401439653
Ondertussen kreeg ik allemaal briefjes in de les. Het was heel grappig, maar dit was mede de reden dat ik niks van de uitleg snapte.. Ik kreeg er zoveel! Met allemaal vragen over mij, mijn school, mijn familie en nog veel meer. Toen de les afgelopen was kwamen er groepjes om ons heen staan en werden we overspoeld met super veel vragen over van alles en nog wat. Iedereen voelde aan onze haren en de comfortzone werd een beetje overschreden..


Vandaag zaten we in een les zonder docent, dus hadden de kinderen alle tijd om vragen te stellen. En Fleur haar haren te voelen..
Na onze eerste les bij de middelbare school hadden we een break, dit houdt in dat we thee gingen drinken en daar waren koekjes en nootjes bij. Ook weer veel fruit. Na de break gingen we ons omkleden en gingen we weer schilderen. Een klaslokaal gingen we wit schilderen. Dit keer waren er professionelere schilders bij, die ons precies konden vertellen hoe het moest. Of ja steeds corrigeren. Ook hebben we vandaag alle bankjes en tafels op het schoolplein blauw geschilderd. Inclusief onze schoenen.. Ook hebben we even een houten schuifmuur met rode lak moeten verven. Dit was niet bepaald een succes. Er was een schilder en hij maakte steeds foto’s en selfies met ons op een irriterende manier. We zijn gestopt en mochten het standbeeld overschilderen met wit, dit was wel nodig en leuk om te doen. 

9DCBC8E2-8543-44B9-9F70-4F7D2AF1E95C53A61E48-7244-4F5E-9AC6-5E9C82BE2C51
Maandag hadden we na de lessen een welkomst speech van de hele school. Ook moesten we onszelf voorstellen. Dit ging bij de een beter dan bij de ander :)...
Beide dagen gingen we na de lessen en na het schilderen lunchen. We aten elke keer met de zusters en zij hadden steeds iets heel lekkers voor ons klaargemaakt. 
Na de lunch hadden we even tijd voor onszelf. Of ja, voor onszelf. Dat was de bedoeling.. Maar alle brieven die we van leerlingen kregen moesten natuurlijk ook beantwoord worden :). En ook nog eens gegeven worden. Dit lijkt een makkelijk klusje. Maar sommige brieven waren behoorlijke brieven. En het was ook nog eens vrij lastig om degene te zoeken waar de brief voor bestemd was...En als je even rondliep over het schoolplein, wilde iedereen even kletsen, op de foto of moesten we in een schriftje iets schrijven. 
Naja je snapt hem wel :). 


In beide avonden aten we weer bij de zusters  en kregen we weer heel lekker eten. Bij elke maaltijd wordt er hier gebeden en soms zelfs met een dansje of liedje erbij. 
Toen gingen we naar het gastenverblijf en al snel kwamen er leerlingen om met ons te praten. Vooral om met fleur en mij te praten haha. En liedjes zingen, foto’s maken, dingetjes opschrijven enzovoort. Dit was heel leuk, we zijn achter heel veel verschillen gekomen tussen Oeganda en Nederland. Zo vinden ze het raar dat wij onze huisdieren binnen laten slapen en ook nog eens hélemaal uitlaten. En in Oeganda is het voor de meeste nog verboden om een vriendje te hebben. (Ik heb niet gezegd dat ze zich hier ook aan houden..). En dat wij voedsel uit zo onderhand heel de wereld eten blijft ook nog wel raar. En ze vinden het bijvoorbeeld ook heel raar dat wij meisjes fietsen én dat ook nog eens met een broek aan.. Ja echt, en zo zijn er nog wel meer dingetjes. Maar er zijn ook overeenkomsten hoor. Zo lijkt het schoolsysteem veel op elkaar en uhm... Dat was het wel denk ik. 

We waren tot laat door aan het praten beide dagen, dit was wel heel interessant om allemaal te horen. Elk leerjaar moet op een ander tijdstip naar bed, dus de groep werd steeds kleiner.
Nadat iedereen weg was, konden ook wij na een lange dag weer gaan slapen. :)

X
 

Foto’s

2 Reacties

  1. Pascale:
    25 april 2018
    Leuk om weer te lezen Julia. Ik ben weer helemaal terug😊. Wat waren ze enthousiast hè, die meiden daar. Superleuk! En voor ons heel leerzaam en interessant om te zien en te horen hoe het er daar aan toe gaat.
  2. Hermine van Asten-Wennekers.:
    28 april 2018
    Leuk hoor Julia, met plezier heb ik nu hier in Kampala en weer internet hebbend alles kunnen lezen. Fijn, dat stichting Obumu Nederland - Uganda jullie kon laten delen in onze missie. Geweldig zoals jullie en ook de ambassadeurs, die niet mee konden, ons hebben ondersteund in deze twee projecten. Dank en ook ik heb volop met en van jullie genoten!